Şehit ve gazilerimizin hepsi birbirinden kıymetlidir lakin aralarında öyle kişiler var ki hayatları kitaplara, filmlere konu olur. 2 farklı kişi fakat 2 benzer hayat; Şehit Halil Kantarcı ve Şehit Muhsin Yazıcıoğlu...
28 Şubat sürecinde haksız yere tutuklanan ve idama varan bir yargılanma sürecine uzanan hayat... Henüz 16 yaşında çocuk olarak girdiği hapisten, ancak 25 yaşında suçsuz olduğuna karar verilerek genç bir delikanlı olarak çıkmıştır dışarıya. Lakin devletine, milletine, vatanına asla küsmemiş, imanına, 15 Temmuz gecesi yetim bıraktığı 3 çocuğundan şahit olduğumuz bir şehit Halil...
Öyle ya, kaçımız çocuğumuzu bırakıp da en ön saflarda yürür ölüme?
Kaçımız kardeşini arayıp, “eşimi ve çocuklarımı çok seviyorum, onları ümmete emanet ediyorum.” diyerek dönüşü meçhul bir yolculuğa çıkar, arkasında 3 yetim ve bir eş bırakma pahasına?..
Allah şehadetini kabul etsin...
Öyle ya, kaçımız çocuğumuzu bırakıp da en ön saflarda yürür ölüme?
Kaçımız kardeşini arayıp, “eşimi ve çocuklarımı çok seviyorum, onları ümmete emanet ediyorum.” diyerek dönüşü meçhul bir yolculuğa çıkar, arkasında 3 yetim ve bir eş bırakma pahasına?..
Allah şehadetini kabul etsin...
Gerçi böyledir şehadete sevdalılar ve birgün mutlaka şehadete kavuşurlar. Şehit Muhsin Yazıcıoğlu'nun hayatı da neredeyse aynı; önce 12 Eylül sürecinden nasibini alacak sonra da yıllarca haksız yere yattığı hapishaneye rağmen devletine, milletine küsmeyecek. Her daim vatan, millet aşkıyla yanıp tutuşacak. Öyle bir yanmak ki bu; soğuk, karlı bir gün sevdasına kavuşacak. Öyle tabi, insanın içi yanmış ve bir kere sevdalanmışsa; soğuk, sadece bahanesi olacak... Allah şehadetini kabul etsin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder